برادر عزیزم!
پنج سال از غم انگیز ترین غروب ات می گذرد
و همانند خورشیدی پشت کوه سرنوشت غروب کردی
و با غروب ات، کوهی که تکیه گاهم بود، هموار شد
برادر جان!
کاش بتوانم نامت را بر کتیبه ای از جنس عشق حک
کنم تا عاطفه ات بر بام زندگی ام غنچه دهد
کاش می توانستم، شب هنگام یاد تو را مهمان خیالم
کنم تا بشکند بغضی که در سوگ توست
مهربان برادر!
عطوفت و مهربانی ات را به یادگار گذاشتی و
غریبانه بار سفر بستی
روح ات شاد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر