یکشنبه، تیر ۲۱، ۱۳۸۸

وداع

با سلام
غروب در نفس گرم جاده خواهم رفت****** پیاده امده بودم پیاده خواهم رفت
استاد محمد کاظم کاظمی
انشا الله در پستهای بعدی در این مورد بیشتر توضیح خواهم داد.
دوستان عزیز
من تا مدتی در گیر یکسری مسائل هستم و از این که نمی توانم به شما سر بزنم عذر می خواهم.
و از همراهی شما نهایت سپاس را دارم.

۷ نظر:

parisa گفت...

درود بر هموطن عزیز و مهربانم علیرضای عزیز:
جهانی سپاس از محبتت ... من هرات هستم و خوشبختانه اقوام و دوستان اینجا هستند ...و اما بسیار ممنونم از لطفتان امیدوارم که هر جایی هستید موفق باشید و هر چه زودتر به نگارش اندیشه های پویایتان ادامه بدید ...
زنده باشید .
(یادآور می شم که بنده بازم نتونستم متوجه بشم که برای ارسال نظر خصوصی از کجا باید وارد وم ...؟!)

زولانه گفت...

سلام عليرضا جان
اميدوارم كه باز هم نوشته هاي بسيار خوبت را بهوانم
موفق باشي

شیر محمد حیدری (میر افغان) گفت...

سلام عزیز دل
انشا الله که خیر است
منتظر میمانیم
راستی در باره شعر جناب کاظمی
حدودا 10سال قبل خوانده بودم
تشکر از جناب کاظمی

Yousof گفت...

salam Ahmadi jan
koja hasti ? nisti ? Rasti shenidom ke rafti dakhel , kash yak zang mizadi ke hade aghal sedaye nazeta mishnodom

sheare ghamgiz navishta mikoni vo dele ma ra misozani ! bash ke ma ham yak shear navishta konom ke dele nazoket besozaaaaa

Miravi chon gole pazhmorde be hamrahi nasimi
bito digar havase didane golzar nadaram

har bashi , salem va moafagh bashi Baradar

آرا گفت...

سلام خدمت دوست خوبم !! خوبی؟
اگه توی این مدت نیومدم عرض ادب شرمنده ! یعنی میومدم ولی مشکلی بود که از اون سیستم نمی تونستم برات نظر بزارم !

خلاصه مارا بر ما ببخش!!

سید گفت...

سلام علیرضا
دلهایمان برایت تنگ شده است. مواظب خودت باش

رستم گفت...

سلام عليرضا جان
كجايي؟
هنوز مشكلات هست؟